Modele anatomiczne makiety odgrywają istotną rolę w nauce o ludzkim ciele, umożliwiając dokładne zrozumienie budowy i funkcji poszczególnych układów oraz organów. Współczesna opieka zdrowotna , nauczanie oraz chirurgia stomatologiczna intensywnie używają modeli anatomicznych, aby lepiej przedstawić struktury wewnętrzne organizmu. Dzięki nim zarówno studenci , jak i kompetentni lekarze mogą lepiej diagnozować relacje topograficzne pomiędzy poszczególnymi strukturami ciała. Na rynku dostępne są zróżnicowane modele anatomiczne, które wiernie przedstawiają układy kostne, mięśniowe, krwionośne i nerwowe. Używane w edukacji klinicznej modele anatomiczne pomagają w nauce budowy ciała poprzez dokładne przedstawienie struktur histologicznych i struktur ciała. Szczególnie istotne są modele anatomiczne struktury kostnej, które pozwalają na dokładne zbadanie stawów, organizacji kości oraz ich kształtu. W chirurgii szczękowej często stosuje się modele anatomiczne szkieletu czaszkowego i łuku zębowego, które pomagają w nauce poprawnego topografii zębów, a także w przygotowaniu zaawansowanych interwencji medycznych. Dzięki nowoczesnym technologiom modele anatomiczne stają się coraz bardziej wyspecjalizowane, oferując dokładne kopię struktur tkankowych. Modele anatomiczne są zrobione z kompozytów, które w realistyczny sposób przypominają giętkość i strukturę poszczególnych elementów ciała. Przez zastosowanie nowych technik trójwymiarowego modelowania, modele anatomiczne mogą być jeszcze bardziej dokładne i dopasowane do indywidualnych wymagań chirurgów oraz studentów. Podsumowując, modele anatomiczne to fundament edukacji zdrowotnej i anatomicznej, który pozwala na szczegółowe poznanie budowy i procesów ludzkiego ciała. Modele anatomiczne oka przedstawiają wszystkie istotne elementy, takie jak rogówka, element skupiający światło, struktura kontrolująca światło, galaretowata masa, tkanka odbierająca bodźce świetlne oraz droga sygnałowa. Dzięki nim można zobaczyć, jak fale świetlne przechodzą przez struktury oka i trafiają na siatkówkę, gdzie przekształcane są w impulsy nerwowe. Niektóre modele anatomiczne oka są rozkładane na części, co pozwala na analizę ich konstrukcji z detalami. Modele anatomiczne ucha odwzorowują zarówno część powierzchniową, jak i ukrytą tego narządu. Widoczne są małżowina uszna, przewód słuchowy, błona bębenkowa, a także elementy przewodzące dźwięk – kosteczka ucha środkowego, druga kosteczka ucha i ostatni element przewodzenia dźwięku. Szczególnie istotnym elementem jest narząd równowagi, który odpowiada za utrzymanie równowagi.
Modele anatomiczne ucha umożliwiają na zrozumienie mechanizmu przewodzenia dźwięku i jego konwersji w sygnały sensoryczne przekazywane do centrum przetwarzania bodźców. Zarówno modele anatomiczne oka, jak i ucha są konieczne w edukacji anatomii, ponieważ umożliwiają przedstawienie struktur niewidocznych gołym okiem. Wykorzystuje się je w szkoleniu studentów biologii, okulistów, lekarzy usznych oraz edukatorów. Współczesne modele anatomiczne zrobione są z wysokiej jakości materiałów, wiernie odwzorowujących rzeczywiste tkanki, co czyni je bardzo ważnym wsparciem w nauce klinicznej.
